Vaz Geçmeden Gel Şiiri - Abdullah Sezer

VAZ GEÇMEDEN GEL

Geç kalma gel, bende bitmeden,
daha doğrusu ,ben vazgeçmeden gel,
olsan da bir olmasan da bir demeden gel,
ne olursan ol, ne şekilde olursa ol,
bir şekilde çık gel, dön gel.

Ben vazgeçmeden seni silmeden,
kendimden geçmeden gel,
bu ilk vedam değil sana,
binlerce kez veda ettim aslında,
bir kez olsun, yüzüne söyleyemedim de,
bu yüzden güvendin kendine.

Bende bitmeden, ben vaz geçmeden gel,
iş işten geçmeden gel.

Yavaş yavaş alışıyorum yokluğuna,
kabulleniyorum galiba,
ne kadar bastırmaya çalışsam da,
bir şekilde çıkıyor karşıma.
Bir bir diziliyor aslında,
yaşananlar, aslında yaşanmayanlar,
yaşanmayanlar daha ağır basıyor aslında,
sen gel diyorum da, duymuyorsun ya,
görmüyorsun aslında,
bir an olup çıkıp gelsen de,
bir döksem içimi sana.

Anlamasın ama, yarada kalmaz bana,
dökülse böyle ulu orta,
bir bir haykırsam yüzüne,
bağırsam biriktirdiklerimi içimde,
ne olursun gel, bende bitmeden,
iş işten geçmeden,
vaz geçmeden gel…

ESİN ZALI & A.SEZER