Vaz Geç Bu Sevdadan Şiiri - Kadir Esen

yerler aydınlanıp güneş doğmadan
gonca güller açıp rengi solmadan
fırtınalı dalgalar aşkımızı boğmadan
ne olur gönül vaz geç bu sevdadan

varsın başkaları sevsin sen sevme
ben sevilmiyorum diye kendine küsme
kanma bu boş şeylere düşme
ne olur gönül vaz geç bu sevdadan

kokla çiçekleri seyret yeşil ağaçları
okşa kuzuları dinle güzel kuşları
üzme kendini görme böyle düşleri
ne olur gönül vaz geç bu sevdadan

dünya fani yalan inanma böyle şeye
insanlar kaypak güvenme ağaya beye
nasıl olsa bir gün gideriz köye
ne olur gönül vaz geç bu sevdadan

acı çiçekten bal yapan eşşek arısıdır
erkeğini el içine çıkaran karısıdır
19.11.1970 ulus ankara