Vaya con dios my live Şiiri - Yalçın Güler

Gökyüzüne küfrederek uyanıp...
Saçlarım dağınık, ağzımda hasretten kalma tad.
Yüzüm kir pas içinde uzadım anılara.
Nişantaşı Ortaköy, ordan oraya...
Kokunu aradı gözlerim kül ettiğin aklımla.
Boğazdan esen serinlikti sanki sesin..
Dizilince anıların yırtılmış boğazıma.
Yoksun,
vaya con dios my live.

Yürüdüm, gençliğimin uzun ayaklarıyla…
Ege´den Anadolu´ya...
İhtiyar ruhum, yaşlı kaplumbağa.
Afyon´da aşksızlık çarptı beni.
Antep´de yalnızlığa esir düştüm.
Maraş´ta zehirledi gözlerin.
Tarsus desen mağara…
Urfa daha mı iyi, hasretin işkenceydi.
Yoksun,
vaya con dios my darling.

Trabzon´da hamsiler, Geyve´de güller güldü halime.
Güldü yaa !!
Harran´da pamuk topladım basmak için,
Kanayan gözlerime.
Erzurum´da kalbimi törpülettim oltu deyi....
Bursa´da aldım gözyaşlarımı silen havluyu.
Yoksun,
vaya con dios my live.

Şimdi sana gelen yollar, uzağım.
Van´da kervansaray olaydım.
Pülümür´de orman.
Diyarbekir´de bahçe,
El-Aziz de kale…
Sen olaydın, tüm trenleri kaçıraydım.
Yoksun,
Vaya con dios my darling

Şu yaşlı ruhumu son defa sağmalıyım.
O özel ruhuna, son bir deyiş bulmalıyım.
Sırra kadem basmalı, belki uyumalıyım.
Makselmina, Yemliha, Mernuş !!!
Bi yer de bana açın.
Yoksun yaa!!
Vaya con dios My Live.

Beyronis, Debernuş, Deymos, Kefeştetayyuş, Keştonis, Martonis, Mecsimilnina, Mislina, Şazenuş, Temlika, Vaytonoskaluş,
Uyuyup uyanmayanlara, uyanıp uyanmaya pişman olanlara….