Ne kadar yük varsa sırtıma sardın,
Vay yalan dünya,sen kocattın beni.
Sen benim derdimi toprakla kardın,
Vay yalan dünya,sen kocattın beni.
Sen beni ateşe atıp yandırdın,
Sen dertler ile beni usandırdın.
Kendine bağlayıp beni kandırdın,
Vay yalan dünya,sen kocattın beni.
İnsanları gözüme iliştirdin,
Sen beni tembelliğe alıştırdın.
Zamanı aleyhime çalıştırdın,
Vay yalan dünya,sen kocattın beni.
Hayattayken ne zaman gördün beni,
Sen en hassas yerimden vurdun beni.
Olmadık şeyler ile yordun beni,
Vay yalan dünya,sen kocattın beni.
Yusufu aldın yatağa yatırdın,
Hep bana acı verdin,sen bitirdin.
Beni ölüm eşiğine getirdin,
Vay yalan dünya,sen kocattın beni.
Yusuf Tuna
Kayıt Tarihi : 29.3.2021 07:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/29/vay-yalan-dunya-sen-kocattin-beni.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!