serin bir yerlerden kalan,
içimden akan yalan.
Heybeliada'dan bakan,
13ünden kalan,
16sında olan,
23de ölenden kalan mehmet.
Azize dönse de başın.
Hayat ,O'na faul yaptı.
Babası yoklardaydı,
o da yoka döndü.
herkes O'nu tanıdı.
O negatifliğin başkenti gibiydi.
Süpermen gibi yaşadın,
mezarın olmadı.
neden yaptın bunları,
böyle gelmiş
böyle gitmez için mi ?
ne değişti
ne iyileşti
HİÇ
aslında aslı sendin
ama sen zihinlerde asılı kaldın.
evet aslında sen nesin.
aslın ne....
senin yaptığın çocukluk,
hiç yaşamadığın çocukluğunla
evet sen başkaydın,
sen gerçekten bu ülke için üzüldün,
evet ama gene olmadı,
olamadı olamazdı
kader bunu yazdı...
sen inanmadın
aslında sen inanılmazdın
sana inanmadılar,
hayatın içinden akıp gitti.
artık her şeyi unut,
adın olsun umut....
umut umut umut..
Ahmet Erdikut Altuğ
Kayıt Tarihi : 22.9.2018 23:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
BİR HAYAT ÖZETİ
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!