Vay Vay Deresinin Taşan Selisin

Gözlerinin elasına baktığımda binkez öldüğüm...
Beni, deli eyledin, yüreğim oldu kördüğüm.
Saçlarını Ahır dağının rüzgarları nasılda taramış.
Kulağım da eski bir sevda öyküsünün yankısı kalmış..

Sen var ya sen vay vay deresinin taşan selisin...
Yüreğimde esen Elbistan Ovasının yelisin.
Sevdiğim benim viran ettin şu hanemi..
Kapıldım bir sevdaya, yaraladın sinemi.

Zemheri ayazında hazan olmuş iklimim benim..
Sıra sıra dizilmiş papatya yaprakları dır tenim..
Hep mi yarim kalır bu şehir de sevdalar.
Sebepsiz yere atılan onca naralar.

Gönül narindir taşıyamaz her sözü kırılır..
Seven ancak sevdiğine darılır.
Bertiz Semalarında uçan kınalı kekliğim..
Baharım sen yazım sensin sevdiceğim.

Bir alacakaranlık vakti gün zifiri karanlık..
Nasıl sevdaymış iki çift söze nasılda aldandık.
Ve aşk senin bahara gülümsemeni seyretmekti.
Pazarcık yaylasında açan bir çiçeğe senin adını vermekti.

İyi bilirim ben kırık dökük, viran olmuş hayalleri.
Bizi de yazar belki Maraşın büyük şairleri..