Vay Vay Şiiri - İlker Murat Çinitaş

Sofrada yemek yok kuyruk ayyukta
Anne pazar artıklarında baba darlıkta
Halkımız çöplerden toplarken parsa
Ağaların dertleri itibar vay vay.

Bire aldıklarını beşe satan var
Semirip servete servet katanlar
Belli sağlam yere postu atanlar
Milleti enayi sayarlar vay vay.

Çiftçiler icralık mezatta malı
Esnaf alamıyor sattığı varı
Muktedir kesiyor bindiği dalı
Yoksulu yetimi soyarlar vay vay.

Fakir tutunacak dal bulamazken
Üstünde oturacak çul bulamazken
Anneler yavrusuna hal bulamazken
Topyekûn zengine sayarlar vay vay.

Urba kırk yamalı ayak çarıkta
Metelik kalmadı cepte sarıkta
Görününce sandık yarın ufukta
Makarna kömürü dayarlar vay vay.

Plansız programsız yok prensibi
Ucunu kaçırmış tutamaz ipi
Çuvalda birikmiyor delinmiş dibi
Tozpembe hayaller kurarlar vay vay.

Ne kadar sussak da yürek yaralı
Seçilmişler olmuş halkın kralı
Vaadini unutmuş olmaz oralı
Seçimde hâl hatır sorarlar vay vay.

Devrimî bu devran böyle mi kalır
Sonsuza dek sürmez biter bu kahır
Kısa çöp uzundan hakkını alır
Zalime de bir celp salarlar vay vay.

Devrimî.(çinitaş)31.03.2022.mamak