Vay Utanmaz Yaratiklar Şiiri - Hasan Hazani

Sözde insanım gezenler
Vay utanmaz yaratık'lar
İnsan olanı ezenler
Vay utanmaz yaratık'lar

Namus'ları cüzdan'ında
İnsanlık yok vijdan'ında
Pislik dolaşır kan'ında
Vay utanmaz yaratık'lar

Çıkarına yaşar bakar
Ne ahlak var nede vakar
Akrep, yılan gibi akar
Vay utanmaz yaratık'lar

Tapmışlar paraya,pula
Köle olmuş servet, mala
Dönmüşler ümmet'ci kula
Vay utanmaz yaratık'lar

Teraziye hile katar
Helal diye haram yutar
Anasını bile satar
Vay utanmaz yaratık'lar

Verir fetva iman, din'ler
Fitne, fesat eker kin'ler
İnsana benzeyen cin'ler
Vay utanmaz yaratık'lar

Sanatıdır dalkavuk'luk
Giyer cübbeyi kavuk'luk
El, dili hile çabuk'luk
Vay utanmaz yaratık'lar

Yolu gider sağa, sola
Ara, sıra orta yola
Girer her kesimlen kola
Vay utanmaz yaratık'lar

Çirkeftir, edepsiz, arsız
Yüzleri utanmaz, yüzsüz
Selam bile vermez kârsız
Vay utanmaz yaratık'lar

Vatanın satar çökünür
Yediği tabağa tükürür
İt, çakal gibi çemkirir
Vay utanmaz yaratık'lar

Laik'liği ayırırlar
Şeriat-i kayırırlar
Hazani der bu yobaz'lar
Vay utanmaz yaratık'lar.
(h.hazani)