Vay o namaz kılanların haline - Garip Çoban

Hak erenler dilde dileklerimizi, gönülde muratlarımızı vere.
Ki ölüm kadar yakın bizimle yaşayan dizeler.
Eksiklerimiz tamama yazıla.
Hz .Pir Divanına kaydola.
Giz’li nerdeyse kopya eder dua insanı.
Beni seven var mı?..diyen çocuğun bakışı.

Nur-u Nebi Keremi Ali Pirimiz Hacı Bektaş Veli.
Dil bizden nefes Şahı Şehidi Kerbela’dan ola.
Hepimizde olur bir rubainin kelimeleri.
Hızır yardımcımız olsun.
Tuttuğunuz orucun kabulüne gönül birliğiyle diyelim Allah Allah.
Beni seven var mı?..diyen çocuğun bakışı.

Üçlerin, Beşlerin, Yedilerin ve Kırkların hürmetine.
Biz aleme bir yar için ah etmeye geldik.
Oniki İmam, Ondört Masum-u pak, Onyedi Kemerbest ve Kerbela
Belleğimizin derinliklerinden süzülüp.
Şehitlerinin hürmetine.
Beni seven var mı?..diyen çocuğun bakışı.

Okuyup duyduğumuz, arayıp bulduğumuz.
Kişiden kişiye de akar bu ortaklık.
Erenlerin, Evliyaların, Sadıkların hürmetine.
Ah Mezopotamya ne çok Kerbela’da kaldın.
Her şeye üzülen ama hiçbir şeyle ilgilenmeyen insanlarla dolu bağrın.
Beni seven var mı?..diyen çocuğun bakışı.

Bizi anlatır, bizi yansıtır, bizi doyurur dilimin ucuna gelen.
Şems vakti herkesin birer şiiri vardır.
Dilinden düşüremediği, mayalandıra mayalandıra dualar.
Bir şeyler yap, kişiden kişiye de akar bu ortaklık.
Bir hiçliğe battı batacak gönül.
Beni seven var mı?..diyen çocuğun bakışı.

Oysa ki, taşın ne ağzı ne dili var çıt yok.
O insan uzak bir yıldız yusufi kuyudan görünen.
Dünyanın bilinmedik g/özlerinden çok şey kalacak, Sufi’nin semahı.
Dünyanın en uzun hüznü yağıyor mülteci yüreğime.
Beni seven var mı?..diyen çocuğun bakışı.

Yorgun ve yenilmiş insanlığımızın üstüne birikiyor mazlumun ahı.
Dost elinden esip de geldi bir rüzigâr.
Sen söyle gönül, galiba iki yabancı olduk.
Geçti Huu'ya Aşk, aşkı kaldı yadigar bir aşıka.
Beni seven var mı?..diyen çocuğun bakışı.

Bende yaşayanlar duamın sırrındandır.
Sislerin olduğu yerde yolu görenlerle yol yürünür.
Dünyanın bilinmedik gözlerinde çok şey kalacak.
Göçlerin şems vaktine b/akıyorsa.
Ne oldu diye sorarlarsa, dimdik durduğunda olacak, hiç de sus.
Beni seven var mı?..diyen çocuğun bakışı.

Ki taşın ne ağzı ne dili var çıt yok.
Küçücük bir çiçek dedik b/aktık, kokladık.
Olmadı yapayalnız ve sallanmadı çirkin dedik kopardık.
Vadide yada dağbaşında kara kara kederli midir?..
İki dalı var ve gövdesi ve susmuşluğu.
Beni seven var mı?..diyen çocuğun bakışı.

Sevginin sadakatini temsil ediyor bakışı.
İkindi vakti ezana eşlik eden bir mülteci sesi “Allah rızası için bir sadaka”!..
Hadi o çiçek toprağa mıhlanıp, toprağa gömülmüş.
Ve çok eziyet çekmiş insanı andırıyor.
Ve günleri anımsamıyor pek.
Beni seven var mı?..diyen çocuğun bakışı.

Bu tepede bırakıyorum beni.
Buradan insana gitmek için.
Ne jar, ne yağmur, ne denizdeki dalgalar,
Boylu boyunca hep yeniden med-cezir sahiller.
Kuş bile yuva yapmıyor bombaların düştüğü yerlere.
Beni seven var mı?..diyen çocuğun bakışı.

Ve yere saplanmış insan insanın eliyle.
Ve taş gövde misali bekleyen duadaki ağaç.
Seni yine göreyim diye,
Dinlenmek üzere yatanlara rağmen.
Gece bizi örtecektik siz uyutacak.
Beni seven var mı?..diyen çocuğun bakışı.

Adını işiteceksiniz ırmaklara inin.
Ve inlemelerini duyun masumların.
Derin uykunun dibinde size buyuracağı o olacaktır.
Olmadı yine su size hayat verecek.
Size hayat veren suya c/an verenin sahibine siz ne verdiniz?..
Beni seven var mı?..diyen çocuğun bakışı.

Kim saracak onu annenin en tatlı duasıyla ölemediyse.
Hangi taş bağrına başmıştır.
Ölü de yoksun sen, diride ne bulacaksın.
Neden gizler yok artık?..
Yorgun yorgun soluk alan toprak sadece.
Beni seven var mı?..diyen çocuğun bakışı.

İnsan insanda sürekli bir yenik düşme akışında.
Bütün yollar bitti!..
Şimdi o da yol da yok.
Düşen bombalar altında
Gözyaşı neyi anlatır.
Beni seven var mı?..diyen çocuğun bakışı.

Kocası öldürülmüş, çocuğu kaçırılmış.
Bahçede ders çalışırken.
Varlığını parçalara ayırmış çocuğundan kalanları.
Ağaçtan, duvardan topraktan toplayıp ağlayan bir kadının adıdır ana.
Geriye ne kalmış albümdeki resimlerden başka.
O benim babam diyen gösterir minik parmaklar.
Beni seven var mı?..diyen çocuğun bakışı.

Hangi gelecektin diyen bakışlar.
Beş çocuk ve gözyaşları arasındayım.
Kabri bile olmayan nice evlatlara ağıtlar yakar Musul anası.
Arşı titreten dualar çıkar.
Ağlamak istesede geride kalmıştır beş balası.

Doğu Romanın Ortodoks evlatları ile
Batı Romanın Hrıstıyan evlatları
Siyonizm hakemliğinde.
Medeniyet Toprakları Mezopotamya’ya kan getirdi yine.
Ne Kudüs Ne Kabe hepside hakkındır.
Birde şunu unutma sakalla cübbeyle İslama düşman olan Ahir zaman şeyhleri.
Hakka haksızlık yapanların işidir yalnızlık.
Sen hakkın yarattığı cümleyi sevebilirsen, aşk olsun.
Sen, ben O ve biz arasında aradığım İnsan.
Beni seven var mı?..diyen çocuğun bakışı.

(Y.ed - Engin Demirci)