Vay köyüm Vay Şiiri - Seyit Ahmet Polat

VAY KÖYÜM VAY
Bizim avlu ören olmuş ot dolmuş
Kaysı, erik, armut, üzüm yok olmuş
Bağda hayır yok, mısırlar solmuş
Bir tek meyve yok vay köyüm vay

Ben gidince çok şey değişmiş burada
Dünya ters dönüyor bize orada
Zalim felek, gülmez olmuş dünyada
Evlere baykuş konmuş vay köyüm vay

Tüm komşular sosyete olmuş sahi
Ağaç kaşık düven, çardak sürahi
Atğı, yaba, anadut, tırmık ve dahi
Her şey bitmiş yok olmuş vay köyüm vay

Köyden çıktım sabır arşa yükseldi
Komşular hepsi gözümde tüterdi
Bu sene gidemedim seneye dedi
Gitmezsem ölüyordum vay köyüm vay.

Haber ajans, amcaya emmi, derdik
Komşuya bibi, abiye ede, derdik
Çocukla oynar ne güzel, gülerdik
Kimse kalmamış köyde, vay köyüm vay

Bakkal Hacı niyaz ne verse alırdık
Manav yok kapının önünü ekerdik
Peynir, çökelek, çalma, ekşi, yapardık
Yok, yoka karışmış be, vay köyüm vay

Polat çürüyorum bilmez el âlem
Düşünüp dururum dondu şelalem
Oysa köyün kışı, yazı bir âlem
Her tarafı cennetti vay köyüm vay
A. Polat