Vay Köyüm Vay Şiiri - Salim Erben

Akçakışla adını akdağımaden den almış
Nice yiğitler diyar diyar gurbete salmış
Köy boşalmış bir kaç yaşlı insan kalmış
Kör topal sağırlar misali vay köyüm vay

Yaban ellerinde tutuşur gönlüm yanar
Ayrılık çökmüş yanı başıma yürek ağlar
Tutuşan dilimde türküler yaramda kanar
Tütmez bacalarda duman kimsesiz köyüm

İstersen ben susayım dağlar konuşsun
Gelmeden kıyamet sağ kalan buluşsun
Dediler ki bana sen içmeden sarhoşsun
Seni öyle,beni böyle bilsinler köyüm

Vatanım deyip gayrı geri dönenler var
Aladay armut koyağına ugramaz davar
Ahırda saman bitmeden gelmez bahar
Kalmamış sığırı danası otlağı köyüm

Düğmeli de duman tüter gibi tüterim
Allah bilir ya keremden de beterim
Bazen heder olur bazende yeterim
Kerem gibi asılsız kalmış köyüm

Nidayı duyunca şiirlerim dize gelir
Bir sessizlik çöker salim söze gelir
Ahbaplarım duyar çekilir bize gelir
Hayalin başka düşün başka köyüm