Vay ki Vay! .. Şiiri - Mehmet Şahan

Maksuda erecek yönü bilmeyen,
Divane olmayan kula vay ki vay!
Dağın ardı değil önü bilmeyen,
Menzili bulmayan yola vay ki vay!

Midesi sormazsa yediği aşı,
Birazcık yormazsa sevdiği başı,
Gözlerde silmezse gördüğü yaşı,
Kendine el olan ele vay ki vay!

Kula kul olmuşsa kulun önünde,
Kalbi görmemişse kıble yönünde,
Hakk’ın huzurunda hesap gününde,
Ölçüsü kalmayan bele vay ki vay!

Nefsini yenip de fakir etmeyen,
Aklında, beyninde fikir etmeyen,
Kalbinde, dilinde zikir etmeyen,
Allah’ı anmayan dile vay ki vay!

Unutma Şahan’ım söz ile nakdi,
Şahadet getirip yapınca akdi!
Yaratana dönüp her seher vakti,
Özünde açmayan güle vay ki vay!