Bulmuş yağlı kemiği,
Yalayıp durur…
Kanlanmış bedeni,
Azar kudurur…
Koparmış ipini,
Beğenmez tipini,
Saldırır paçana,
Yerden yere vurur…
Doğurmamış hiçbir ana,
Böyle yüzsüz pişkini…
İnsan kılığında mahlûkat,
Yağlı kemik düşkünü,
Resmini görse kemiğin,
Dere olur salyası…
Düşmanı emeğin,
Yok arı-hayâsı…
Kemik yalayıcılardan,
Kaç kişiliğini koru…
Ne yanıt ver onlara,
Ne de sor soru…
Erdemli insan ol,
Doğru yoldan yürü…
Kimseye olma kul,
Görmesin kimse sürü…
Kayıt Tarihi : 7.12.2010 13:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!