Seyyah olup çıktım gezdim alemi
İçten içe yaktı yandırdı beni
İsyân ettim ele aldım kalemi
Koğu gıybet edenin vay haline vay
*
Ferhat Şirin için dağları delmiş
Kerem hep Aslı’nın peşinden yelmiş
Kimi Mecnun olup aklın yitirmiş
Koğu gıybet edenin vay haline vay
*
Her yürek duymalı vicdani sesi
Birgün kesilecek elbet nefesi
Böyledir nefsimin muhasebesi
Koğu gıybet edenin vay haline vay
*
Ondan geldik yine ona gideriz
O tahtadan ata birgün bineriz
Huzura çıkınca bilmem ne deriz
Koğu gıybet edenin vay haline vay
*
Ne divane nede çürük biriyim
İslam için hakkın bir neferiyim
Kalu beladan beri ben seferiyim
Koğu gıybet edenin vay haline vay
*
Kayıt Tarihi : 23.2.2020 21:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)