vây gönül eyvây gönül vây gönül vây vây gönül
mahkemede kendini aşk mahkumu say gönül
düşersen eğer bir gün mahkeme-yi kübraya
mahkemeye derdini korkma bir bir say gönül
dilerlerse illa ki yakmak ateşte seni
'yâ nârî kûnî berden...' ayetini yay gönül
vây gönül eyvây gönül eyvây gönül vây gönül
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
'gönül' redifli o eski şiirden ve onun nazîrelerinden aldığınız solukla çok güzel bir temayı işlemişsiniz.
Tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta