Vay gönül hercai gönül
Kanat takmış uçuyorsun
Daldan dala konuyorsun
Kuşlar gibi yuvasız kalıyorsun
Nehirler gibi çağlıyorsun
Dağlara hasret yaşıyorsun
Bulutlu zirveleri görmüyorsun
Yüreğini sığdıracak yer arıyorsun
Vay gönül deli gönül
O kadar uçma yükseklerden
Sana yetiyor tepelerden
Karar ver başlamalısın bir yerden
Sana söz geçiremedim hercai
Sekerek gitme tökezlersin her daimi
Bak ardına göremezsin hiç kimseyi
Bekle soluklan korumalısın kendini
Bu gönül her daimi böyledir
Heryer dar gelir sığmaz öyledir
Laf dinlemez adamı hep söyletir
Kendine gel gönül aklın nerededir
Gönül dağım buram buram çiçektir
Kendini yele vermiş sanki yapraktır
Saçlarını bele örmüş sanki bukettir
Gönülü hicran sarmış sanki yastadır
Ey gönül sabır sebat bilmez gönül
Rüzgara kapılmış dönersin fırtınaya
Yağmur olursun kovadan boşalırcasına
Sellere katılıp çağlarsın çılgıncasına
Toprak ana kadar olamaz mısın
Acıları kederleri sineye çekemez misin
Başın duman duman olsada gülemez misin
Bundan böyle hakikate eremez misin
Ormanların yeşiline boyanmalısın
Ateşlerin koruna yanmalısın
Sevdanın karasına düşmelisin
Sen giderken adını dağlara vermelisin
Vah gönlüm sana etsemde bin sitem
Vazgeçemiyorum biliyorsun senden
Senemi sarmışsa bütün kederlerin
Nöbetteyim cehennem olsada beklerim
28.05.2014 Almanya
Kayıt Tarihi : 2.6.2014 02:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Heryer dar gelir sığmaz öyledir
Laf dinlemez adamı hep söyletir
Kendine gel gönül aklın nerededir.....
bu dörtlük deli gönlümüzü o kadar doğru anlatıyor ki.
defalarca okudum.yürek sesinizi kutlarım.Ant.
TÜM YORUMLAR (3)