Vay fakirin haline Şiiri - Meral Altunkaya

Her yanımızı pahalılık sardı
Hayatımız yaşanmaz bir hal aldı
Hele doğalgaz elektrik şaha kalktı
Vay soğukta donanın haline vay
Hep eller iki ekmekle geliyor
Sebzeler meyvelerse cepleri yakıyor
Ayçiçeği yağı dersen kıymetini biliyor
Vay eve ekmek getiremeyenin haline vay
Hepten orta direk çöktü yıkıldı bitti
Fakiri hiç saymıyorum o çoktan gitti
Geriye bir canımız oda çilelerden yetti
Vay fakirin haline vay
İşsizlik tavan yaptı fabrikalar kapandı
Benzinde nasibini aldı insanlar yaya kaldı
Çiftçileri unuttuk o da aklını saldı
Vay tarlasını ekmeyen çiftçinin haline vay
Dolap bomboş mutfakta erzak tükendi
Yastık altı mı kaldı cepteki para da yendi
Sırada deprem savaş o da geldi
Vay kara günlerin haline vay
Neye sunsak gramla satılır altın oldu
Gıdasızlıktan milletin benzi soldu
Akşam solgun ışıklı evlere dertler doldu
Vay açlıktan gidenin haline vay
Bir keyif çatacak tavuk vardı o da çıktı
Zamlar arka arkaya insanlar bıktı
Daha çekilecek mi borçlar bizi sıktı
Vay geçim zorluğu çekenlerin haline vay
Bu sene de zor geçer dertlerimiz bitmez
Eğer sağ kalırsak seneye bunlar da yetmez
Kimse kimsenin halini görmez bilmez
Vay şu yaşadığımız zamanın haline vay
Bilmem bu günler nasıl olur nereye gider
Kiminin kalbi kimi hastalıktan göç eder
Kimi yaşamayı bırakıp sessizce ölümü bekler
Vay hayallerini yaşamadan gidenin haline vay
Düşüne düşüne akıl hepten yitecek
Bir sermayemiz o vardı o da gidecek
Kullar kime söyleyecek kime şikayet edecek
Vay sahipsiz kalan insanların haline vay
Meral'im yaza yaza bitiremedin
Çok şeyler var ama sonunu getiremedin
Geçen günlerin değerini hiç bilemedin
Vay dertlerden şair olan halime vay