Karadır bu bahtım kara,
Şansım yok ki, bu dünyada,
Güvendiğim her insana,
Gül sundum, taş attı bana.
Aldatılmak, kandırılmak,
Kader oldu, sanki bana.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Allahın ayetleriyle hayata, insanlara bakarsan, mümini kim kandırabilir ki? Ama bazen boş bulunuyoruz. İnsanca bakıyoruz ve yanılıyoruz.
Aklımın ötesinde... çalışmama bakabilirsin dostum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta