Vay Dünya’nın Gidişatına...

Karadır bu bahtım kara,
Şansım yok ki, bu dünyada,
Güvendiğim her insana,
Gül sundum, taş attı bana.
Aldatılmak, kandırılmak,
Kader oldu, sanki bana.

Hep güvendim, hep inandım,
Herkesi, ben gibi sandım,
Anam, babam hem kardeşim,
Dost, akraba, arkadaşım,
Sattı, harcadı, çıkara,
Kişiliğime isyanım.

Dünya malı tatlımıdır?
Yapma şerbeti, bal mı dır?
Ana, baba, kardeş midir?
İşi, çıkara dayandır,
Gör; dostun, düşmanın kimdir.
Çıkar, hep ön plandadır.

Vay! Dünya gidişatına,
Güven kalmamış, insan’da,
Ve de, insan’ın insana,
Güvenmesi, bu dünya da,
Kerizlik olmuş, baksana...
Para olmuş, inançlarda.

Bacı, kardeş, ana, baba...
Arkadaş, hısım, akraba,
Dost mudur? Yâd mıdır? Sana
Hey Demoğlu, gör, sına da.
Dünya akçesi, şalına...
Kalmaz bana, onlara da.
(H.Demoğlu-İzmir)