Vay Dünya Şiiri - Gültekin Toga

Hayat sen ne garipsin
Her birimiz bir yerde.
Çocukluk yarenlerin
Ne haldeler, kim nerde.

Ne neşeli günlerdi
Herkes sevinç ünlerdi
Hikayeden dinlerdi
Hepsi düşmüşler derde.

Kar yağmış saçlarına
Dönmüşler içlerine
Zaman ağaçlarına
Sis dökmüş perde perde..

Baş başa bir savaşla
Koşturmuşlar telaşla
Kâh o iş,kâh bu işle
Şekillenmişler zorda..

Boş kaldırmaz meydanlar
Yük taşır küheylanlar
Nice nazlı ceylanlar
Yem olmuş kuşa kurda..

Kiminden hiç haber yok
Kimi bağda diken,bük
Yemediği biber yok
Tatlı değmez avurda...

Vay dünya vay,vay dünya
Aklımız dısı gönye
Günler sanki bir fünye
Patlatıyor ard arda..

Kimi yas,ahuzarda
Kimi dostum mezarda
Biçilmişiz hızarda
Tahtayız şurda burda..

Çoluk çoçuk torunlar
Neye gebe yarınlar
Yaraları derinler
Sarayım zaman dur da..

Takip etsem uzar bu
Okuyanı üzer bu
Başkaysa da nazar bu
Kurşun izleri surda..

Ne beklemiş ne bulmuş
Kimi açmadan solmuş
Boş imiş dertle dolmuş
Bir yönü artık yarda..

Davul dengi dengine
Meşk girer ahengine
Muradının hangine
Kavuşan olmuş burda..

Sentez, ilaç olmasın
Yürekler aç olmasın
Kimse muhtaç olmasın
Ne namerde,ne merde..

Aşık Sentezi