Vay Bizim Halimize Şiiri - Salih Özalaşan

Etrafındakiler ağlarken gülenler
Komşusu açken hayasız geğirenler
Yere düşene vuramadım diye yerinenler
Çoğalmışsa; vay bizim halimize
Kendine bal, etrafına ağı sunanlar
Yüze gülüp ardından kuyu kazanlar
Belki zevk alırım diye kâlp kıranlar
Çoğalmışsa; vay bizim halimize
Dikili taşı yokken katlara konanlar
Çalışanı açken, kursağı aşağı sarkanlar
Bir zavallının ekmek parasını çarpanlar
Çoğalmışsa; vay bizim halimize
Başı göklerde, asla eğilmez sananlar
Alın terini enayilik; çalmayı meziyet sayanlar
Yetimin hakkına korkusuz göz koyanlar
Çoğalmışsa; vay bizim halimize
Helal kazandığında gözünü uyku tutmayan
Haram yemeden karnı asla doymayan
Yüreğinde Allah korkusu asla olmayan
Çoğalmışsa; vay bizim halimize

Devleti yönetirken gaflete düşenler
Oturduğu koltuğu ebedi benimseyenler
Ben olmazsam haliniz perişan diyenler
Çoğalmışsa; vay bizim halimize
Meydanlarda bol, bol vaat verenler
Bu günü kurtardım, yarına ne bulsam diyenler
Fani olduğunu unutup gözleri dönenler
Çoğalmışsa; vay bizim halimize
Ömründe aynaya bakmayıp, nasihat edenler
Diliyle sevgi, yüreğinde nefret üretenler
Bir el ver diyerek, kolunu omuzdan sökenler
Çoğalmışsa; vay bizim halimize
Dinini bilmeyip, dinsizlikle övünenler
Allah’ a şirk koşup, kul hakkı yiyenler
Can bedenden çıkmışsa gerisi boş diyenler
Çoğalmışsa; vay bizim halimize
Topraktan gelip, toprağa döneceğini bilmeyenler
Bir gün hesaba çekileceğini reddedenler
Haşa; güç bende tanrı benim diyenler
Çoğalmışsa; vay bizim halimize

Y.Tarihi 01-07-2003 Saat 11,30
Salih ÖZALAŞAN