...Vay Benim Vefalı Dostlarım

Çocukluğumu tadamadım,gençlik geldi önce
Gençliğimi yaşayamadım,bu günleri görünce
-Buyrun, önce size dedim.Tanıdığım herkese
Biride rüyalarımı süslemedi benim.

Ne yangınlar söndürdüm,nice gönüllerde
Nice yarenlikler ettim, suskun dillerde
Ağlatanı bile karşıladım, al güllerle
Biride yareme merhem, sürmedi benim.

Kesmedim umudu, arıyorum inadına
Birgün çıkacak,bir sevenim diye karşıma
Yalvardım, yakardım, çıldırmışcasına,
Biride yüreğime su, serpmedi benim.

Dost dediklerim nafile, unuttu biliyorum
Bittim artik, vakit geldi gidiyorum
Mezarım yerde, ben yukarda görüyorum
Biride üstümü örtmedi benim.

(Stockholm 2002)