Vay benim memleketim vah Şiiri - Halil A ...

VAY BENİM MEMLEKETİM-2
Antep ten kalkan bir otobüs
Yol alır doğuya doğru
Yol kenarlarında ne yeşil bir ot
Nede de yeşil yapraklı bir ağaç
Vay benim memleketim vah!

Uzanmış boydan boya çorak topraklar
San ki kum yığını
Dağlar omuz, omuz yol vermez
Hırçın, dimdik kayalık
Gözlerinin önünde seraplar
Değişik, değişik yansır
Sık, sık hortumlar göz, gözü görmez
Toz bulutu havaya karışır
İnsanlarını nefesi sanki insanı boğar
Vay benim memleketim vay!

İnsanlarının yüzünde şark çıbanları
Gözlerinde trahom hastalığı
Göz kapakları dönmüş yukarı
Vay benim memleketim vah!

Kim saçtı bu insanları
Dağların başına
Birkaç tane ev insanlar aralarında gezer
Kışın çok kar yağar
Karları açtıkları çukurlara doldururlar
Yazın o suları içer kullanırlar
Vay benim memleketim vah!

Toprak altında evleri
Hayvanları ile beraber yatarlar
Kimler unuttu onları böyle
Kimler eledi çaresizliği böyle
Vay benim çaresiz yoksul insanlarım vah!
HALİL AYDIN (Sizden biri)