Vay Benim Babam Şiiri - Ömer Tural

VAY BENİM BABAM

Bir babam var idi,ustadan usta
Selamı yeterdi,ahbaba,dosta
Kimse oturamaz,koyduğu posta
Rasim usta derler,vay benim babam.

Kara taşı inci,gibi dizerdi
Kapı nakışına,adın yazardı
Ne yazda,ne kışta,sanma gezerdi
Rasim usta derler,oy benim babam.

Doğrama işinde,güzel sanatlar
Göbekli,süslüce,kapılar yapar
Emekleri nice,çatıya tutar
Rasim usta derler,duy benim babam.

Tornada ağaçlar,hamur olurdu
Duvarının harcı,çamur olurdu
San ki ağaç elde,demir olurdu
Rasim usta derler,say benim babam.

Kış gelince tamir,işine başlar
Motor ,kabortayı sanarsın işler
Sanki dile gelir adeta taşlar
Rasim usta derler,soy benim babam.

Yetmişiki yılı,karalı geldi
Emektar babamın,ömürü doldu
Tural genç yaşında,babasız kaldı
Topraklar sıkmasın,hay benim babam.

Ömer TURAL,Duyguların şairi
16,11, 2019