Vay Benim Arsız Nefsim Şiiri - Yüksel Bey

Vay benim arsız nefsim, nedir senden çektiğim
Tekme, tokat dövsem de yatmıyorsun bir türlü.
Güllerini derleyip dikeninde sektiğim
Ana, avrat sövsem de çatmıyorsun bir türlü.

Gül cemalin benziyor tıpkı güneşe, aya
O endamın bırakır cümle cihanı yaya
Lakin o huyun var ya sanki bozuk bir maya
Atlas beze sarsam da tutmuyorsun bir türlü.

Lezzeti baldan tatlı riya dolu ahvalin
Gözleri kamaştırır allı morlu divalin
Vuslatın yollarına çöktükçe kor zevalin
Kin dolu o kibrini atmıyorsun bir türlü.

Hakikat kubbesinde kandırırsın herkesi
Şeker diye zehrine bandırırsın herkesi
Bir daha asla diye yandırırsın herkesi
Ahde sadık kalıp da bitmiyorsun bir türlü.

Dönüp duruyor sözün ikrarsızsın vesselam
Seyyah gibi gezersin dilinde bin bir kelam
Kes bağını diyorum istemem tek bir selam
Mihman olmuş aklımdan gitmiyorsun bir türlü.

Yüksel Bey