Vay Beni ki Vay Beni Şiiri - Erdal Koca

Ömür kısa yol uzun menzile varmaksa zor
Bir kez olsun sesimi, bir kez olsun duy beni
Çok denedim ve lakin inan sensiz olmuyor
İstiyorsan bir deli bir divane say beni

Bilinmiyor âh gülüm nerde nasıl bitecek
Ömre biçilen vade nerde nasıl yetecek
Hiç aklına gelir mi topraklarda yatacak
Rahmetlik bir aşk oldu gel mezara koy beni

Her şey bitti son demi geleceksen gayrı gel
Sana mani olan ne yolunda nedir engel
Sensiz geçen her yılın hepsi bir asra bedel
Günler kısa diyorsan gel aylara yay beni

Tahammülde ölçü var hakkaniyette sınır
Söylesene bu zulme gönül nasıl dayanır
Bilesin ki ‘’can’’ ancak sevgiliye adanır
Yoluna kurban ettim farz edelim pay beni

Sensiz olduktan sonra ha kış olmuş ha bahar
Bülbül sesine hasret kalmış ise sabahlar
Ne sevgide vefa var ne zamanda vefa var
Gayrı Erdal ne yapsın vay beni ki vay beni

2.1.2014