Vay Beni Şiiri - Yavuz Değirmenci

Gönlüm açıp can evime koyduğum
Dost, sineme yara açtı, vay beni!…
Ak göğsünde yatıp mihman olduğum
Kanatlanıp ele uçtu, vay beni!..

Bir çift turna saldım yârin yurduna
Her sabah,her seher daldım virdine
Kimseler sormazken yandım derdine
Yadlar aramızı açtı, vay beni!..

Dudaktan sözümü süzdüm bal diye
Onun için taşı kazdım yol diye
Gözyaşımla mektup yazdım kal diye
Yine ayrılığı seçti, vay beni!..

Değirmenci o yar ile can gibi
Ayrılık kınası yaktı kan gibi
Yıllar sonra viran olmuş han gibi
Yıkıldı bedenim göçtü vay beni!..