Vay Ben Ölem Şiiri - İsmail Malatya

Üzülmesin diye kimse
Kızmadım tepeme binse
Artık gözüm yaşı dinse
Vay ben ölem, vay ben ölem!

Ben ettikçe başta tacım
Bir de küstü, abim, bacım
Sorma dostum, büyük acım
Vay ben ölem, vay ben ölem!

Uğraş, didin, kimin için?
İyilik bilinmez, niçin?
Kimse bilmez, çürür için
Vay ben ölem, vay ben ölem!

Tutuldum bir sürü derde
Nerde vefa bilen nerde?
Yapmasaydın, derler bir de
Vay ben ölem, vay ben ölem!

İsmail MALATYA adım
Vallahi yok zerre tadım
Bir gün mutlu olamadım
Vay ben ölem, vay ben ölem!