VAY BE HAYRETTİN ABİ
Millet Vezirköprü'de iki söz, bir hitapla
Kültüre elçi olmuş, duy be Hayrettin abi.
Sen yetmiş bir yaşında yazdığın yüz kitapla
Bir şey olamadın ya! vay be Hayrettin abi.
Aşık Rasim Genç saymış, Köprü’de elçileri
Cenaha bol keseden dağıtmış külçeleri
Sanki biraz abartmış, kaçırmış ölçüleri
Hoş gör yaşlılığına say be Hayrettin abi.
Başkası yazsa aman boş ver deyip geçerdim
Okuyunca üstüne bir bardak su içerdim
Aşık Rasim olunca şöyle bir iç geçirdim
Nerede vefa denen şey be Hayrettin abi.
Sizin gibi ustalar gürlerdi estirirdi
Çırakların ağzında dile söz kestirirdi
Atlar bile cılgada beye yol gösterirdi
Gayrı önden gidiyor tay be Hayrettin abi.
Boyamayla karalar ak olamıyor işte
İnsanoğlu laf ile çok olamıyor işte
Senin gibi her insan ok olamıyor işte
Kimide böyle eğri yay be Hayrettin abi.
Vezirköprü’ye bakıp derdine dert ekleme
Sen, sen ol da sırtına taşınmaz yük yükleme
Bizim insanımızdan sakın vefa bekleme
Bozuldu ırk bozuldu soy be Hayrettin abi.
Sen harika bir insan, mütevazi bir kulsun
Kültür denen ülkeye yürünecek tek yolsun
Çam sakızım yok amma şu şiirimi olsun
Armağan say cebine koy be Hayrettin abi.
Aydın YÜKSEL-ANKARA
29.03.2018-Perşembe-21.00
Kayıt Tarihi : 29.9.2018 15:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!