Dilinin ucundan
bıçak gibi
yüreğime çizik attığın
zamanlarda
uykuyu kovalıyorum...
Karanlığı düşümde demleye demleye
radyodan türkü bastırıyorum
kalbimin çizik attığın yarasına
şimdi.
Sahiden
pencere arkasına
kilometrelerce yol yerleştirip
uzaklardan
yani denizleri aşarak
yani kıtalardan
Bu çiziği kalbime
nasıl attın?
Şaşıyorum...
Söylermisin
en çığlık çığlıga koyduğum yanıma
rüzgarın uğultusumu şahit olmuş.
vay be
Ahmet ŞenkabakKayıt Tarihi : 21.10.2003 21:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!