Yıllarca canciğer kuzu sarması
Olmuşsun ne yazar akıbet kötü
Dostlarla hoş idi hayal kurması
Sonunda oldular taşlardan katı
On yıllar birlikte ağladık güldük
Yüze gülenleri dostumuz bildik
Nihayet gönülden hepsini sildik
Böylece neyleyim gemiyi yatı
Hepsi terk ettiler beni başıma
Kimse aldırmadı gözüm yaşıma
Vursalar yanmazdım benim döşüme
Sevdi sandıklarım yüzüme baktı
Bu acı terk ediş beni bitirdi
Yüreğim tutuştu kendin yitirdi
İçinden sevgiyi sildi süpürdü
İçime buz gibi bir şeyler aktı
Kaybettim yıllarca bulduklarımı
Sabırla bekleyip durduklarımı
Benim diye diye sevdiklerimi
Cümlesi terk edip beni bıraktı
Suçum anlamadım kabahat ne ki
Farz edin suçluyum suç benim peki(! ?)
Verdiler sırtıma bu ağır yükü
Bu acı kavurdu yüreğim yaktı
Mustafa Göktekin
Mustafa GöktekinKayıt Tarihi : 11.4.2009 22:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirin hikayesini yazmasam daha iyi olur her halde, çünkü benim üzüldüğüm yetmez muhataplarıda üzülür.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!