Vay Be... Şiiri - Süheyl Türkoğlu

Karlı dağlara kafa tutardım,
Bilmezdim üşümenin sonrasında,
Hasta olacağımı.
Ne cahilmişim o zamanlar,
Kendimi kendime abartırmışım.
Dünyayı ıslıklamak gelirdi içimden,
Çok kabadıyıymışım,
Gençliğime aldanmışım.

Aldırmazdım yitirilmiş umutlara,
Yenisini kazanmak çok kolaydı,
Ne hatalar yapmışım,
Kır çiçekleri kırdı beni,
Yeşilden sarıya döndüler,
Ellerim titredi aşkı yazarken,
Dilimin de iltifatı yok,
Ben bu hale düşermiydim,
Söyleseler inanmazdım.
Vay be...