Vay Be! Şiiri - Sevim Aslan

Bütün sorun olmandaymış dedim açık açık
Bunu dedim dedim kırk kere
Ve geçip giden yolu bir ufalasam ateşe
Bir ateş lazım o birşey değil bir de
O kadar sıradan o kadar malum ki o kadar rastgele
Nasıl olurdu ancak dalllı budaklı bir yorgunluk esnasıyla
Toparlanacak bir akılla yeşil eriklerle
Duruyorum sana karşı sürahide güneşle aydın
Ah günaydın oldu işte
Çekinecek birşeyi kalmadı
Üzerine şaka da ederiz uğrarsa gelişigüzel o gemi
Ama durdum bir kere bak ne boğuntulu falan
Şarkılar yetti imdada o da ne demekti ona hayır
Yapraklar vardı mesela çerçi terliklerinde tembellikler
Çok tuzlu esiyordu yel hali hazırda ve halim hazırdaydı
Dayadım sırtımı bayağı bir iskemleydi ve o yetti koy hepsini kenara
Yani aydınlığında avunmasız kalacaktım
Değmeyeydi ayağı eski iskeleye
O kadar sıradan o kadar malum ki o kadar rastgele
Nasıl çatacağını şaşırıyor uğrayan neye çıkışmalı
Hazmedilmeyecek yokmuş azlıktan başka
Ne bulunacak ki takasın göğsüne
Neye kanayacaksın ölsen etsen acı desen
Dokunur dokunmaz tütüyor debdebe
Nasıl şeyler buluyor insan dedim dedim kendisine
Vay be dedim hala derim gülmeden vay be