hani her an her şeyi ne kadar çok bilirim
savururum bırakmam mangallarda zerre kül
bu kısacık aklımla ders vermeye kalkarım
alırım asıl dersi bir tohumdan dostlarım
insanoğlu böyledir hep kendi bilir sanır
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla