Vay Bana Vaylar Bana Şiiri - Anıl Çelik

Vay gönlü dünlerin tozlu raflarına terkedilen tenim
Vay helale yorulup harama akan terim
Vay varlığına vardiyalı eceller düşüren günlerim
Vay bana vaylar bana,
sevdalı yarimden vedalar var bana
Vardığım çaylarda su verilmez bana
Dağların ardından güneş devrilmez bana
Yel olup sürülürken toprağına
Toprağında yılların, bir gün vermez bana
Ah edip, dövünürüm şimdi sensizliğimin arkasından
Tenime doğar ölüm, gömülü düşler semasından
Ve hasretli bir nasip aldım, yüreğinin sevdasından
Vay bana vaylar bana,
sevdalı yarimden vedalar var bana
Açılsın pencerelerim güneşin hüzünlü sabahına
Ruhum rüzgarın ney üfürüğünde dağılsın semahına
Ben döneyim dünya dönsün belki yar da döner bana
Vay bana vaylar bana,
sevdalı yarimden vedalar var bana