Vay Bana Şiiri - Şükrü Özmen

Bu sessizlik iyi böyle hoşlanıyorum
Girdapsız bir şehir var sanıyorum
Üç ölüm geçti başımdan yalvarıyorum
Serinliğin sunağında kıy bana

Aklımın hizasında durmayan kelam
Sende senden olanın ilintisi var
Ok çekilir çiçek sulanır vakt'erişir
Uykuların konağında vay bana

Kırmızı karanfil dönüşmüş güle
Ah bu gece ve bunun muadili sabahlar
Nâdimim.. İçimin kopkoyu kalelerinde..
Kriminal tarihçemi say bana

Heceleyip aşkı..Bir'e erdikçe
Ben gidip yerine Sen doluyorsun
Kıyısı elmaya vuran denizde
Bir atımlık ok bir de yay bana

Bakınız bir içlik içten bağımsız
Gözleri siyahtır hiçten bağımsız
Zayıfım bedenim güçten bağımsız
Beni boşalt.. Seni bana koy bana

Yeşilden geliyorum yorgunum da çok
Üstümde pis kentlerin güneşleriyle
Sarılıp diken gibi sabahın güllerine
Ağarmasın siyah olsun huy bana

Maviyi mavilerden önce ağdırıp
Gözüme bin çeşit bulut yağdırıp
Ahın memesinden aşkı sağdırıp
Sana ateş ,bana toprak ,hay bana

@..

2018