Vay Bana... Şiiri - Hüseyin Yanmaz

vay bana
uçun turnalar vakit geç oldu
ay vurur suya güneş ağlar dağlar ağlar
yiğitler ölür bulutlar bürünür yasa
kaybolur gider bin yıllık yaşam öykümüz

vay bana
hayat ne zormuş
yollar hem yokuş hem virajlı
gidem dedim gidilmiyor

vay bana
ben hangisine yanam
sanki dünyam yıkılmış
eylüller ne zormuş
dertler hep üst üste biner
dokunuşum hep paramparça
doldu taştı dört tarafım merhametsiz

vay bana
sevmek ne zormuş
vay ben ölem
ayaz vurur içten içe
sevda yakar beni
ömür geldi bir gün gider
suçlu olur gurbet eli
dert yanarsın gurbet yaktı dersin beni
anımsamaz bile eylül seni

vay bana
bu nasıl sevmek
geceler uyutmuyor beni
hep düşüm,desin
ben yine boynu bükük
sevdalar dokunuşum fırtınalar yıkılışım oldu
bitmiyor gecelerim zindana döndü

vay bana
bu nasıl hayat
yolun sonu karanlık
hasretlik içime vuruyor
ben nere gidem vay bana vay...
Hüseyin YANMAZ
22/09/2016