Doksanında sürdün yeniden dağa.
Ova zapt etmiyor seni vay Babam.
Eski kiliminle olmuşsun ağa.
Yanına yaklaşmaz yeni vay Babam.
Dilin durmaz dargın oğlun, gelinle.
Bu perişanlığı seçtin elinle.
Eski alışkanlık gider seninle.
Terk edemez asla dünü vay Babam.
Muhtaç olmam diyor namert aşına.
Garip Anne’ciğim düştü peşine.
Evlada bel vermek gelmez işine.
Yine yaşar gençliğini vay Babam.
İş gücüyle kurdun gelen yarını.
Yetiştirdin bütün evlat, torunu.
Yine hal etmedin bin bir sorunu.
Sanki ömrün bulur bini vay Babam.
Dört yıl asker olmuş güzel vatana.
Sığırtmaç demişler yiğit Ata’na.
Hiç öfken geçmedi bomboş yatana.
Şafakla pay eder günü vay Babam.
Kayıt Tarihi : 20.7.2005 10:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Sığırtmaç](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/20/vay-babam.jpg)
Bir kez daha baba kıymetini hatırlattınız hocam. Tebrikler. saygılar
TÜM YORUMLAR (5)