Vay Aptal Adam Şiiri - Hasan Hazani

Parmağımı verdim ellerim gitti
Ellerimi verdim kollarım gitti
Ayağımı verdim yollarım gitti
Şen kimlere küstün vay aptal adam

Merhametler ettin para'lar verdin
Karnını doyurdun sordun her derdin
Evlerine aldın yataklar serdin
Sen kimlere düştün vay aptal adam

Yedirdin, yemedin giydi, giymedin
Namerdi güldürdün kendin gülmedin
Aklını başına gene gelmedin
Sen nankör'e şaştın vay aptal adam

Ağladın, sızladın kardeş, dost dedin
Küfürler duyarak sopalar yedin
Acı, keder ile murada erdin
Sen yarayı deştin vay aptal adam

Eşin, dostum iftiralar ettiler
Yalan, dolan ya tutarsa dediler
Tuzaklar kurarak kuyun deştiler
Sen çukurun eştin vay aptal adam

Simdi ise sen ne yaptın diyorlar
Neşe ile şerefsizce yiyorlar
Enayi diyerek bak gülüyorlar
Sen akılsız baştın vay aptal adam

Mükafatın aldın harca hazani
Çekinme ha çoktur bolca hazani
Kabahat kimdedir sence hazani
Sen hem hamdın, yaştın vay aptal adam.
(h.hazani)