Vay Şiiri - Eren Erdem

Vay ki gevher imiş meğer,o boş diye düşen taşlar
Bunu bir gördüysen eğer,o vakit ki Hayret başlar

Hayret olur Alem döner, öz tesbihat böyle işler
İçi hava olan söner,gönülde yamandır kışlar,

Vay ki bir boş imiş beden, toprak olur çayan dolar,
Hiç iken hoş imiş giden,var diyen gül gibi solar

Selam olur kelam çağlar,alim imiş bunu bilen,
Secd ile dizilir dağlar,seyreyle bunu göz ilen

Vay ki ben ben’den değilem, sen ile ben bir can imiş
Ben ki aşk ile eğilem, salatsız gönül boş imiş

Gördüm ki alem bir bahça, duran gelir, varan gider,
Sen eyle gönlünü hoşça, Dinle, OKU Rahman ne der

Vay ki OKUnan Can’dadır, Alemler nice sendedir,
Yolun izi Hak Dindedir, Koşan gider, Taşan gider.

Eren söyler sözü senden, Acep dinleyenler ne der,
Nicesi geldi yarenden, Eren gider, soran gider.