İnmiş gökten beyaz bir kardelen
Asalet akıyor her bir zerresinden
Bercestesi okunuyor yüzünden
Kalbinin sesi duyuluyor her yerden
Ne zaman kapatırsan gözlerini, asla unutma bu sözlerimi;
Zaman akıp giderken, götürmesin hiç senden seni
eksiltmesin umudunu, doldurmasın gözlerini
Ne söylersin bilmem ama ben bilirim sevdiğimi
Kan kussa da der ki içtim kızılcık şerbetini
Yükseliyor gökten yedi katı göğün,
Yedi kat sema ve her semada farklı bir renk
dönüyor etrafında benzersiz bir âhenk
Göz gözü görmez, her yer rengarenk
Ben o karmaşada bile görürüm seni
Bu dökülen yapraklar bana hatırlatır matemimi
Kurumuş kalbimden dökülen acılarım gibi
Hissediyor musun sensizliğin sinsiliğini
Hissettirir acısını, göstermez gölgesini
Hoşçakal vâveylâ’m sevmek şerefti seni
Gittiğim her yere kendimle götüreceğim bu sevgiyi
Yıldızlar süslesin gittiğin yeri
Dilerim o aydınlıkta bulursun beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!