Vâveylâm Şiiri - Mehmet Yaşar Genç

Kalbim kanar her gece, estiğinde gurbetim
Yükün atar üstüme, adımlarım bezdirir
Yittiğim sokağımda yârim ağlar, ben yetim
Acz içinde derdimi diyar diyar gezdirir
Alın terim süzülür, demlenir gözlerimde
Bilmiyorum, ne zaman suskunluğum dinecek?
Sırlı düşüncelerim derlenir sözlerimde
Neden şimdi sorgusu, yokluğum bilinecek
Vâveylâmdır duyulan, söyler bütün dağ dere
Arkımı doldurarak; aksam sonsuz değere

Rüyalarım amansız, yokluğa sürüklendim
Korku, yalnızlığımın döküldü saçlarına
Yürürken yangınları dikenleri yüklendim
Nice bozgunlar değdi dilimin uçlarına
Durmadan anlatsınlar hikâyemi, sevmiştim
Nam-û nişân istemem, yıldızlar bana yeter!
Eşiğine bendeyim, dövdü, tavında piştim
Yaşadığım hasretlik mısralarımdan tüter
Her yanımı sararken uyanan sabahlarım
Adına otağ kurdum, dinecek ah vahlarım!

En zorlu yolculuğa çıksın gönül katarım
Çetelesin tutarım geçtiğim her durağın
Bütün bir geçmişimi uzaklara atarım
Edeple yuy gönlünü, ürkütüyor kurağın
Şarkın en özlü sözü, minaremde hilâlsin
İkindiden akşama, aşikâr gördüm seni
Şiir iklimlerimi değiştirecek hâlsin
Sözümü harmanlayıp müjdeye yordum seni
Pusatsız düştüm yola, sorma sakın nereden?
Aslım vefalı dağdır, mayam ki sağlam yerden

Leylâ seferim oldu, acım düşer her yana
Kaçıyorum kendimden gölgemi bırakarak
Banarım sessizliği gözlerimle yan yana
Ruhumun sokağından sonsuzluğa çıkarak
İliklerim üşürken sükût kaldı dilime
Vadilerim doldurur ırmağımın akışı
Evvel zamanlarımdan yâr uğrar mı ilime?
Yeniden resmetmeye bu delice kalkışı
Kuşku çadır kurarken içimde yamacıma
Beyazın sürmeliyim en kutlu amacıma

Kitabını okuyup sarındım kefenime
Dualarım toplayıp göklerine sığındım
Sabrım cemreye muhtaç, kem bulanmış tenime
Rabbim! Sen olmasaydın, dert bürünmüş yığındım
Söz libâsın giy gayrı asla kaydın silinmez
Başka çâre ararsan uğramaz sana öğüt
Güneş batana değin kıymetimiz bilinmez
Kıbleni doğrultursan filiz verecek söğüt
Ayağım değmemiştir hiçbir zaman kirlere
Şanına layık mısram ulaşsın şehirlere.

Not: Rahmetli şair ağabeyim Vahap Akbaş’a ithafen