Vaveyla Şiiri - Selman Duman

VAYEYLA

Sahtekarlığa uyanıyorum
Yeni bir gün!!
Öyle yalanlara inandırdım ki kendimi
Doğruların eşiğinde kıvranmaktalar
Ölümü kovalıyorum, aşikar
*
İnsan olmaktı benim zaafiyetim
Her tıkırtıda yeni bir yalana inandırdım kendimi
Belki bir çam yaprağı olmalıydım
Çam yaprakları kadar değeri yoktu aşkın!!!!
Kopabilmek kudretinden yoksun
Yaşamak adına kayıtsızdır
Varını yoğunu Ölüm ile yaşam arasında ki o ince çizgiye ekmiştir
Ölüm korkusundan yoksun yaşamaktan ürkek
Bir rüzgar çığlığına bile kayıtsızdır
ihtimaline dahi isyan ettiğim bir şey bu
Bakabilmek deryaları
Görebilmek kör olmayı gerektirir
Tamahım yoktur sineipüryanlara, meltemlere
Onların bileti ancak ölümle kesilmiştir
Köstekli bir saat gibidir inancım
Kurulmuşa haykırır
Kimse duymaz
Duyanlara selam olsun
Ancak Duyanlara!!!

M.Selman Duman