VAVEYLA
Rahmeti dört gözle bekleyen başak tanesinin Rabbi’ne yakarmasıyım bugünlerde,
Yağmur duasına çıkıyorum başımın tepesinde.
Bir sağanaklık müjdene muhtaç açıyorum ellerimi,
Tek umudum sensin.
Bir gelsen,
Yemyeşil olur kurumaya ramak kalan gözlerimin çevresi,
Ve taptaze olur umudum.
Yeniden yeşeririm.
Bilirsin;
Kolum sensin,
Kanadım da sen...
Kırılma bana,
Kırılırsan düşerim gözünden
Yüreğim burkulur
Gururum incinir.
Ne saran olur,
Ne soran...
Beni duyuyor musun gözü karam?
//Ayhan Olgun//
Kayıt Tarihi : 24.4.2018 21:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayhan Olgun 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/24/vaveyla-49.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!