küçükken büyümek isterdim büyüdüm ve artık küçük hissediyorum
görünmeyeyim, bir köşede kimse beni görmesin diye dilerken şimdi görünmezim
görünemezim
çünkü her mutluluk tavsiyesi bana görünmez hissettiriyor
o köşede bir akrebim ve etrafım sanki ateş
ateşte nasıl boğulur insan, nasıl kendi kendini boğabilir insan
dehşete düşmüş bir o kadar da sakin
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta