Karmakarışık duygulara metelik atıyor adıvarlarım
Gözü görmeyen umutlara ümmiyim
Bir yanım Umman ben onu ummam
Saklı kalmış kalakallarım kavileri kaf oluyor
Ben de kaf’ımın masal dervişi yalnızlığın Kafka’sı
Kusursuz hatlardan koflanmış hatalar teğetinde
Ben bir eleğin emekleyen ruh emeklisi
Çağ ile çağcıl arasındaki şeytanın üçgeninde
farksız açılar çiziyor çözgelemin özgeçişi
Nihayet siyahsızlığın özlüğünde kara bir düş sözlüğü çıkıyor
Sen bir sensin
Ama ben bir bene sözlük
Adım kadar adam olmak tepesinde ben dağı
bu dağa tırmanan çıkarın çerçileri
Bana eskinmiş esrileşmiş eskiler sunuyor
Bense ne ben ne sen...
Sadece bir ‘vav’ kadar vaveylası olan vavların vavisi
Ruhumda esrik öçler öç vaktine Valdo
Ben buradayımın köklerine atai
Kimsesizliğe kayıt yaptıran Varisi
Kayıtsız yaşamların isterik siyahlığında
Ben beyaz yeşillerin alicanibi
Bir can kadar bir canana sevi okutan
Öze ödünç yaşamların arılanan arısıyım
Sadece bir ‘vav’ kadar vaveylası olan vavların vavisi…
Kayıt Tarihi : 20.11.2007 18:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bazen kendini arayan
bazen ümitleri son bulan
çelişkiler yol olmuş bazen
ben sen birlikteliğine serzeniş kalemden akan.bazende şaşkın kalmış kalem.dağınık düşünceler gölgesinde.bir tek aklında kalan vav ama onuda kabullenememiş..dedim ya ilginç kaleme yorum yazmak zorladı açıkcası.ama anladığımı sandığım kadarı ..saygılar..
TÜM YORUMLAR (1)