Bütün anahtarları kendi kilidinde döndürür zaman
şimdi bir gam ki
yarısı yanmış
donmuş yarısı
O yenik güze ağlar
dönse ne yana!
koysa başını
ne yana dikilse bahar
son düşü düşe seren
dalın-yapraktan kopan halini saklar
koynunda yaz kırığı bir dil
Ayşe KeskinKayıt Tarihi : 23.5.2009 10:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
'İnsan vav şeklinde doğar, bir an doğrulunca kendini Elif zanneder.'
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!