Vatanımın Kıvancı Şehidim Emre'm

Bir kor ateşti düştü bir evin yüreğine,
Ana, baba yandı evlat hasretiyle,
Oysa kavuşacaklardı özlem bitecekti,
Candı canıydı oğul, Emre'ydi ismi,
Sevinçle mutlulukla gitmişti askere,
Bayrağa sarılı tabutuyla dönmüştü geriye.

Yandı yürekler yandı anan, baban yandı,
Nasıl bir sızı bu yaktıkça yaktı,
Ben ağladım dostlar ağladı herkes ağladı,
Dayanmadı bu yürek oğul, dayanamadı,
Seni sonunda kara topraklar aldı,
Anan, baban öksüz, yetim yalnız kaldı.

Büyük şerefti askere gidiyordun neşeyle,
Türk askeri şehit olmayı düşler sen de öyle,
Sonunda dağlandı yürekler, şehit haberinle,
Sen mutlusun belki ama, acın yüreklerde,
Geçer mi oğul, biter mi bu özlem,
Ananın, babanın yüreğinde, diner mi hasret.

Sen ölmedin Emre, hep yüreğimizdesin,
Şehitler ölmez sevgi bölünmez vatan bölünmez,
Sen bizlerin, milletimin sönmeyen ışığı,
Sen babanın onur duyduğu, ananın gururu,
Sen vatanımın kıvancı şehidim, Emre'm,
Sen gibi Mehmet'ler oldukça yıkılmaz Türkiyem.