Kollarının sınırlardır toprağımın genişliği
Gözlerinin güneşi aydınlatıyor ülkemi
Nefesinin rüzgârı esiyor yaylalarıma ,
Bakışlarının yağmuru vuruyor kuraklık gönlüme
Sen akıyorsun bende
Yaşam doluyor sokaklarım
Umut yeşeriyor hücrelerim
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta