Vatanım Şiiri - Nilufer Ucuk

Vatanım!
Taşına, toprağına kurban olduğum vatanım.
Atam Edabalı dan,Fatih ten,Kanuni den,
Mustafa Kemal den bana miras kalan vatanım.
Göhsüne hangi namert hançer saplamak ister!
Seni bölüp it soylulara üleştirmek ister.
Sen ki;
Her karış taprağında binlerce kefensiz yananın vatanısın!
Sen ki;
Kara Fatmaların,Ayselerin,
yiğit 1919 gençliğinin emanetisin!
Sen ki;
Bin yıldan fazla benim öz be öz ana yurdumsun!
Yedi düvel bir oldu da parçalamak için uğraşti başaramadı.
Simdi oyun içinde oyun oynayarak,seni yok edip,
bin yıllık tarihini Anadolu dan kimler silecekmiş şaşarım!
Atam,'Verme dünyaları verseler de bu cennet vatani! ' dedi.
Vermem, veremem!
Çünkü gidecek başka yerim yok!
Yedi cihanda benim.
Dün olduğu gibi Çanakkale de yüzbinler...
Bugün olduğu gibi Anadoluda 30 binler...
Toprağı kanlarıyla sulasada...
Böldürmem,böldüremem!
Canı cananımdan alsada Huda,
Etmesin beni tek vatanımdan dünyada cüda

(11-10-2007)